حسین اهری

متولد 1292. از دانشكده‏ى حقوق لیسانس گرفت و وارد بانك ملى شد. مدت یك سال به فرانسه اعزام گردید و در امور بانكدارى تجربى مطالعات انجام داد. در 1330 مجدداً به اروپا رفت و در حقوق بین‏الملل دكترا گرفت و به ریاست اعتبارات بانك ملى كه از اهم مشاغل بانكى آن روز بود منصوب شد و سال‏ها در این سمت بود تا به معاونت وزارت بازرگانى رسید. چند سالى نیز در آن سمت بود تا مدیرعامل بانك كشاورزى شد. در 1342 حكم ریاست بانك ملى را دریافت كرد، ولى عملاً نتوانست در آن شغل مستقر شود و به ریاست شركت بیمه‏ى ایران منصوب گردید. امتیاز روزنامه‏ى آیندگان به نام او صادر شد و ریاست هیئت مدیره‏ى روزنامه با او بود، ولى عملاً دخالتى در خط مشى روزنامه نداشت. سرانجام بین اهرى و داریوش همایون سردبیر روزنامه كار به مشاجره كشید و امتیاز را از او گرفته به دیگرى واگذار كردند. كتابى در زمینه‏ى نفت ترجمه و تألیف كرده است. ابتدا دختر عباس اسكندرى را در زوجیت داشت، ولى پس از چندى متاركه كردند. با دختر شیخ محى‏الدین كاشفى از اعیان و اشراف اصفهان ازدواج كرد. پس از كناره‏گیرى از سیاست، شركت آجرسازى كوره را تشكیل داد. بعد از شهریور 1320 در حزب توده فعالیت داشت. به همین دلیل ابوالحسن ابتهاج رئیس وقت بانك ملى او را به فارس تبعید كرد.